خداوند بزرگ برترین مصلحت خویش را برای چه کسانی می فرستد؟
کسی که عبادت های خالصانه خود را به سوی خدا فرستد، پروردگار بزرگ برترین مصلحت را به سویش فرو خواهد فرستاد.
کسی که عبادت های خالصانه خود را به سوی خدا فرستد، پروردگار بزرگ برترین مصلحت را به سویش فرو خواهد فرستاد.
امام علی(ع): خدایا،تو برای عاشقانت بهترین مونسی، و برای کفایت مهمّ آنان که بر تو اعتماد نمایند، از همه حاضرتری، آنان را در باطنشان مشاهده میکنی،و به نهانهایشان آگاهی، و اندازه بیناییشان را میدانی.
هر کس از غیر خدا بِبُرد، خداوند، هزینه زندگى او را تأمین مى کند و از جایى که انتظار ندارد، روزى اش مى دهد؛ امّا هر کس چشم امیدش به دنیا باشد، خداوند، او را به دنیا وا مى گذارد.
خدا از ما چه خواسته است؟ نماز بخوانیم، روزه بگیریم ،واجبات، این واجبات غلط است که میگویند دین عبارت است از باید ها و نباید ها، دین عبارت است از قوانین ارزشی. پس از لوازمات بندگی انجام واجبات است و در راس آن نماز.
هر موجود شرور و سرکشی را شیطان مینامند، اما در این مطلب منظور از شیطان، ابلیس است که از درگاه خداوند رانده شده است، که ابلیس انسان را فقط به گناه دعوت مینماید و توانایی وادار کردن کسی به گناه را ندارد.
امتحانات الهى، جنبه عمومى و همگانى دارد و حتى پیامبران از آن مستثنى نیستند، بلکه آزمایش آنها با توجه به سنگینى مسئولیتشان به درجات، سخت تر از آزمایش دیگران است.
آیت الله محمد تقی بهجت: هر کدام در فکر حوایج شخصی خود هستیم، و به فکر آن حضرت(امام زمان عج)،نفعش به همه برمیگردد و از ضروریات است، نیستیم.
سخن آیتالله بهجت درباره قطع ارتباط با خداوند و آثار آن را در اینجا بخوانید.
در روایات به قدری بر مسأله توبه تأکید شده که در حدیثی از حضرت امام باقر(ع) می خوانیم: «ان الله تعالی اشد فرحا بتوبه عبده من رجل اضل راحلته و زاده فی لیله ظلما فوجدها؛ خداوند از توبه بنده اش بیش از کسی که مرکب و توشه خود را در بیابان در یک شب تاریک گم کرده و سپس آن را می یابد، شاد می گردد».
روشن است که روزی رسانی ذات اقدسش با تعهدات و ضمانت های انسانی یک گونه نیست. تعهد آفریننده این نظامات و مخلوقات با تعهد مخلوقی که جزیی از همین نظام و تحت تاثیر موجودات این نظام است، تفاوت دارد.